PROMOCJA kompletu E i D : Uprawnienia ŚSEP – G2 Grzewcze – szkolenia E i D w ramach jednej grupy w cenie jednego ! PROMOCJA Przy zapisie na 2 lub 3 grupy tego samego dnia, koszt szkolenia w cenie jednego

Do kogo skierowane są kursy cieplne?

Uprawnienia ŚSEP G2 są niezbędne pracownikom, którzy mają zajmować się eksploatacją i/lub dozorem instalacji, urządzeń i sieci cieplnych. Są wymagane do obsługi, konserwacji, remontów i montażu:

  • kotłów parowych oraz wodnych na paliwa stałe, płynne i gazowe, o mocy powyżej 50 kW, wraz z ich urządzeniami pomocniczymi,
  • pieców przemysłowych o mocy ponad 50 kW,
  • sieci i instalacji cieplnych o przesyle ciepła powyżej 50 kW, wraz z urządzeniami pomocniczymi,
  • turbin parowych i wodnych o mocy powyżej 50 kW, wraz z urządzeniami pomocniczymi,
  • przemysłowych urządzeń odbiorczych pary i gorącej wody, o mocy powyżej 50 kW,
  • urządzeń wentylacji, klimatyzacji i chłodniczych, o mocy powyżej 50 kW,
  • pomp, ssaw, wentylatorów i dmuchaw o mocy powyżej 50 kW,
  • sprężarek o mocy powyżej 20 kW oraz instalacji sprężonego powietrza i gazów technicznych,
  • urządzeń do składowania, magazynowania i rozładunku paliw, o pojemności składowania odpowiadającej masie ponad 100 Mg,
  • aparatury kontrolno-pomiarowej i urządzeń automatycznej regulacji do wymienionych wyżej urządzeń i instalacji.

Kurs SEP G2 może obejmować uprawnienia eksploatacyjne E lub dozorowe D. Oferujemy również kurs łączony na oba rodzaje uprawnień. Podczas naszych kursów cieplnych poznasz wszelkie zasady, przepisy i warunki techniczne obsługi urządzeń, instalacji i sieci oraz zasady wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych. Dodatkowo, szkolenie obejmuje przepisy bezpieczeństwa pracy i ochrony przeciwpożarowej, dowiesz się podczas niego, jak postępować w razie awarii, pożaru i innych zagrożeń oraz jak udzielać pierwszej pomocy. Skorzystaj z oferty Ośrodka Szkolenia Zawodowego i podnieś z nami swoje kwalifikacje zawodowe. Kurs ciepłowniczy dedykowany jest do osób pełnoletnich, które nie posiadają żadnych przeciwwskazań zdrowotnych. Kolejnym warunkiem do spełnienia jest zdobycie co najmniej podstawowego wykształcenia.

Kto może ubiegać się o zaświadczenia kwalifikacyjne ŚSEP?

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 1 lipca 2022 poz. 1392 osoba ubiegająca się o uprawnienia musi przedstawić kopię dyplomu potwierdzającego uzyskanie tytułu zawodowego bądź zaświadczenie wystawione przez pracodawcę, potwierdzające doświadczenie zawodowe i staż pracy umożliwiające nabycie umiejętności związanych z wykonywaniem prac eksploatacyjnych urządzeń, instalacji i sieci lub kopię poprzednich świadectw kwalifikacyjnych o tym samym zakresie.

Zalety naszych kursów ŚSEP G2

  • oferowane przez nas kursy zawodowe są zarówno dla osób początkujących jak i osób odnawiających uprawnienia ŚSEP
  • w cenę kursu wchodzą materiały szkoleniowe oraz zajęcia wykładowe
  • egzamin dodatkowo płatny 466,60 zł /wniosek egzaminacyjny
  • posiadamy własną Komisję Kwalifikacyjną nr 731/123/24/22
  • posiadamy najlepszą kadrę dydaktyczną
  • GWARANTUJEMY ZDANIE EGZAMINU!

Uprawnienia Cieplne z Omega

Chcemy zapewnić Państwu dostęp do najlepszej kadry pracowniczej, która w sposób przejrzysty i efektywny przekazuje wiedzę na temat zdobycia uprawnień cieplnych. Na przestrzeni lat dopracowywaliśmy materiały szkoleniowe, aby wiedza była przydatna i skondensowana. Nasi najlepsi specjaliści skutecznie przekazują treści i chętnie odpowiadają na wszelkie, nawet najtrudniejsze pytania. Szkolenia teoretyczne obejmują szczegółowe, obowiązkowe zagadnienia, które stanowią przepustkę do zdobycia nowych kwalifikacji. To, co nas wyróżnia na tle innych Ośrodków Szkolenia Zawodowego to przede wszystkim zaangażowanie i fachowe podejście do tematu uprawnień cieplnych G2. Zdobądź z nami kwalifikacje zawodowe i skorzystaj również z kursu gazowego G3 i kursu elektrycznego G1!

Dlaczego warto posiadać uprawnienia cieplne?

Każde szkolenie zawodowe zwiększa szanse na pozyskanie dobrej pracy albo podwyżkę. Uprawnienia cieplne G2 są poszukiwane przez pracodawców, wyszkolony pracownik w tej konkurencyjnej branży ma dużą wartość i każdy chce zatrzymać taką osobę przy sobie. Odbywając kursy w Omega masz niemal pewność zdania egzaminów i uzyskania uprawnień cieplnych. Pracodawco jeżeli chcesz dbać o swoją kadrę pracowników i posiadać wykwalifikowany zespół, który podoła w najtrudniejszych sytuacjach, warto rozpocząć szkolenia zawodowe z ośrodkiem Omega. Uprawnienia cieplne przydadzą się pracownikom zajmującym się eksploatacją urządzeń grzewczych, dzięki uprawnieniom wszystko będzie przebiegać legalnie, a ty możesz spać spokojnie. Zainwestuj w przyszłość swojej firmy i skorzystaj z atrakcyjnych cen na szkolenia cieplne. Kurs realizujemy w takich miastach jak Katowice, Zabrze, Ruda Śląska, Mysłowice, Tychy, Sosnowiec, Gliwice, Mikołów, Dąbrowa Górnicza czy Jaworzno.

Na stanowiskach eksploatacji i dozoru

  • Zasady, przepisy, budowa, działanie oraz warunki techniczne obsługi urządzeń, instalacji i sieci
  • Zasady, przepisy eksploatacji oraz instrukcji eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci
  • Zasady, przepisy i warunki wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych
  • Zasady, przepisy i wymagania bezpieczeństwa pracy i ochrony przeciwpożarowej oraz umiejętności udzielania pierwszej pomocy
  • Instrukcja postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi urządzeń lub zagrożenia życia zdrowia i środowiska

W zakresie obsługi, konserwacji, remontów, montażu poniższych urządzeń i instalacji sieci:

  • kotły parowe oraz wodne na paliwa stałe, płynne i gazowe, o mocy powyżej 50 kW,
  • sieci i instalacje cieplne wraz z urządzeniami pomocniczymi, o przesyle ciepła powyżej 50 kW;
  • przemysłowe urządzenia odbiorcze pary i gorącej wody, o mocy powyżej 50 kW;
  • urządzenia wentylacji, klimatyzacji i chłodnicze, o mocy powyżej 50 kW;
  • pompy, ssawy, wentylatory i dmuchawy, o mocy powyżej 50 kW;
  • sprężarki o mocy powyżej 20 kW oraz instalacje sprężonego powietrza i gazów technicznych; – aparatura kontrolno-pomiarowa i urządzenia automatycznej regulacji do urządzeń i instalacji wyżej wymienionych

Program szkolenia z pomiarów ciepłowniczych

Pomiary G2:

  1. Organizacja prac kontrolno-pomiarowych urządzeń energetycznych i cieplnych w zakresie mocy i ciśnień występujących w poszczególnych odcinkach instalacji.
  2. Uwarunkowanie metrologiczne prac kontrolno-pomiarowych w zakresie różnicy występujących ciśnień oraz pomiaru wilgotności oraz CO2 i temperatury (dotyczy szczególnie pomiarów wentylacji i klimatyzacji)
  3. Pomiary parametrów fizycznych w zakresie natężeń prądu sprężarek w zakresie chłodnictwa i wentylacji.
  4. Kontrola skuteczności działania podstawowych elementów instalacji – parametry ciśnień i temperatury w układach chłodniczych.
  5. Badanie kontrolne elementów instalacji ogrzewczych w tym przepływu i temperatury.
  6. Dokumentowanie przeprowadzonych kontroli stanu technicznego.*Protokoły pomiarowe i powykonawcze w zakresie mocy, ciśnień, temperatury, wilgotności oraz pomiary zabezpieczeń urządzeń instalacji i sieci.

Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz.U. nr 89, poz. 828 z 2003 r. i Nr 129, poz. 1184 oraz z 2005 r. Nr 141, poz. 1189)

Kto może ubiegać się o zaświadczenia kwalifikacyjne ŚSEP?

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 1 lipca 2022 poz. 1392 osoba ubiegająca się o uprawnienia musi przedstawić kopię dyplomu potwierdzającego uzyskanie tytułu zawodowego bądź zaświadczenie wystawione przez pracodawcę, potwierdzające doświadczenie zawodowe i staż pracy umożliwiające nabycie umiejętności związanych z wykonywaniem prac eksploatacyjnych urządzeń, instalacji i sieci lub kopię poprzednich świadectw kwalifikacyjnych o tym samym zakresie.

PRZEPISY PRAWA DOTYCZĄCE KONIECZNOŚCI POSIADANIA ŚWIADECTW KWALIFIKACYJNYCH

  • USTAWA PRAWO ENERGETYCZNE, Dz. U. 1997 Nr 54 poz. 348:
    • Art. 54.1. Osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.
    • Art. 54.6. Minister właściwy do spraw energii, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1.
    • Art. 54.1.c. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych przeprowadza się także w przypadku:
      • 2) osób, o których mowa w ust. 1, zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci, świadczących usługi na rzecz konsumentów w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –Kodeks cywilny oraz mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców, w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców, co pięć lat.
    • Art. 54.2. Zabrania się zatrudniania przy samodzielnej eksploatacji sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, osób bez kwalifikacji, o których mowa w ust. 1.
  • ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci
    • 3. Rodzaje urządzeń, instalacji i sieci, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
    • 4. Nie wymaga się potwierdzenia posiadania kwalifikacji w zakresie obsługi urządzeń i instalacji u użytkowników eksploatujących: 1) urządzenia elektryczne o napięciu nie wyższym niż 1 kV i mocy znamionowej nie wyższej niż 20 kW, jeżeli w dokumentacji urządzenia określono zasady jego obsługi; 2) urządzenia lub instalacje cieplne o mocy zainstalowanej nie wyższej niż 50 kW.
  • ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ENERGII z dnia 28 sierpnia 2019 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych
 

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

  • osoba uprawniona – osobę posiadającą kwalifikacje potwierdzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.);
  • osoba upoważniona – osobę uprawnioną, wyznaczoną pisemnie przez pracodawcę do wykonywania określonych przez niego czynności lub prac eksploatacyjnych;
  • poleceniodawca – osobę upoważnioną, wyznaczoną przez pracodawcę do wydawania poleceń pisemnych, posiadającą ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku dozoru;
  • koordynujący – osobę upoważnioną, wyznaczoną przez poleceniodawcę do koordynacji prac określonych w poleceniu pisemnym, związanych z ruchem urządzeń energetycznych, posiadającą ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku dozoru;
  • dopuszczający – osobę upoważnioną, wyznaczoną przez poleceniodawcę i upoważnioną przez pracodawcę do wykonywania czynności związanych z dopuszczeniem do prac eksploatacyjnych w zakresie przygotowania, przekazania i likwidacji strefy pracy oraz zakończenia pracy, posiadającą ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku eksploatacji;
  • kierujący zespołem – osobę upoważnioną, wyznaczoną przez poleceniodawcę do kierowania zespołem, posiadającą umiejętności zawodowe w zakresie wykonywanej pracy oraz ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku eksploatacji.

Najczęściej zadawane pytania – kurs ciepłowniczy G2

  • Użytkownik może obsługiwać urządzenie energetyczne, zakwalifikowane do grupy G2, bez świadectwa kwalifikacyjnego, jeśli moc urządzenia nie przekracza 50 kW.
  • Instalator, wykonujący usługę w rozumieniu Kodeksu Cywilnego, niezależnie od mocy urządzenia, zawsze musi posiadać świadectwo kwalifikacyjne.
  • Skala Celsjusza jest wyznaczona przez punkt krzepnięcia wody (0oC) oraz punkt wrzenia wody (100oC).
  • 0 oK to – 273,15 oC.
  • Termopara to dwa druty wykonane z różnych materiałów, zgrzane ze sobą na jednym końcu. To złącze jest umieszczane w miejscu pomiaru, drugie jest utrzymywane w stałej temperaturze odniesienia (np. mieszanina wody z lodem). Pod wpływem różnicy temperatur między złączami (pomiarowym i odniesienia) powstaje różnica potencjałów (siła elektromotoryczna), zwana w tym przypadku siłą termoelektryczną, proporcjonalną do różnicy temperatur.
  • Pirometr działa w oparciu o analizę promieniowania cieplnego, emitowanego przez badane ciała. Wszystkie ciała o temperaturze wyższej od 0 oK, emitują promieniowanie cieplne o podobnej charakterystyce, zwanej promieniowaniem ciała doskonale czarnego. Proste pirometry mierzą ilość energii emitowanej, poprzez pomiar temperatury elementu, na który pada promieniowanie.
  • Kamera termowizyjna to urządzenie działające w oparciu o detekcję energii fal elektromagnetycznych w zakresie od 7 do 14 µm (tzw. daleka podczerwień). Kamera rejestruje promieniowanie podczerwone, wypromieniowane z badanego celu. Promieniowanie to przechodzi przez soczewkę i skupia się na detektorze kamery, tak samo jak promieniowanie widzialne na kliszy aparatu fotograficznego.
  • p = Fn / S
  • Podstawową jednostką ciśnienia, w układzie SI jest 1 Pa (paskal), 1Pa = 1N / m2 Zapamiętaj:
    • Jednostka ciśnienia w układzie SI to Pa (paskal)
  • Ciśnienie atmosferyczne na poziomie morza wynosi przeciętnie 1013,25 hPa.
  • Jest to szczelnie zamknięta metalowa puszka membranowa, w której panuje obniżone ciśnienie. Objętość puszki zmienia się, gdy dochodzi do zmiany ciśnienia. Gdy ono spada – puszka rozszerza się. Jeśli dochodzi do wzrostu ciśnienia – następuje kurczenie się puszki.
  • Jeden koniec rurki jest zamocowany do obudowy i przez niego doprowadza się do rurki ciśnienie. Drugi, zamknięty koniec rurki, jest  połączony z układem wskazującym ciśnienie wykonanym zazwyczaj jako układ przekładni. Zmiana wygięcia powoduje zmianę położenia zamkniętego końca połączonego ze wskazówką.
  • Do jednej strony puszki membranowej instaluje się ustrój pomiarowy, druga strona jest wystawiona na działanie mierzonego ciśnienia. W zależności od zakresu ciśnień, stosujemy membrany płaskie (niskie ciśnienia),  membrany sfalowane (wyższe ciśnienia) oraz mieszki sprężyste (bardzo wysokie ciśnienia).
  • Ze względu na zastosowane paliwo kotły dzielimy na opalane: paliwem stałym (węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks, drewno), paliwem ciekłym (olej opalowy), paliwem gazowym (gaz ziemny, LPG).
  • Powietrze niezbędne do prawidłowej pracy kotła, jest pobierane z miejsca zainstalowania, czyli z pomieszczenia, w którym zainstalowano kocioł.
  • Nie, kocioł z zamkniętą komora spalania, można zainstalować w małym pomieszczeniu, ponieważ powietrze do procesu spalania, jest doprowadzone z zewnątrz.
  • Pomieszczenie takie musi mieć wysokość co najmniej 2,2 m i kubaturę nie mniejszą niż 8 m3.
  • Temperatura spalin w kotłach kompensacyjnych wynosi 45-60°C.
  • Niska temperatura spalin powoduje kondensację spalin w kominie, co wymaga zastosowania wentylatora do odprowadzenia spalin, a sama wilgoć powoduje niszczenie kominów murowanych i korozję kominów stalowych.
  • Objawy I stopnia oparzenia to: zaczerwienienie skóry (rumień), obrzęk i uczucie pieczenia.
  • Objawy II stopnia oparzenia to: pęcherze z żółtawym płynem surowiczym oraz  towarzyszący temu ostry ból.
  • To stopień niebolesny, cechujący się martwicą całej grubości skóry, a także uszkodzeniem tkanek położonych głębiej (mięśnie, ścięgna). Skrajną postacią oparzenia jest zwęglenie tkanek.
  • Miejsce poparzenia należy schładzać przez co najmniej 15 minut.
  • Prąd o małym natężeniu (rzędu mikroamperów) płynie pomiędzy elektrodą (jonizacyjną) a palnikiem, w obecności płomienia. Płomień powoduje wzrost temperatury gazów, co oznacza zwiększenie energii kinetycznej cząsteczek gazu. Prowadzi to do powstania jonów przewodzących prąd elektryczny. W wyniku różnicy potencjałów, w zjonizowanym za pomocą płomienia gazie, pomiędzy elektrodą jonizacyjną a masą urządzenia zaczyna płynąć prąd. Brak płomienia powoduje brak przepływu prądu i odcięcie dopływu gazu.
  • Bimetal składa się z dwóch sprasowanych metali o różnej rozszerzalności cieplnej. Pod wpływem płomienia, następuje odkształcenie układu blaszek, powodując uruchomienie zaworu gazowego. Brak płomienia skutkuje odkształceniem bimetalu w drugą stronę, zamykając zawór.
  • Płomień dyżurny stale ogrzewa termoparę, powodując powstanie napięcia i przepływ prądu w obwodzie kontrolnym. Brak płomienia powoduje zanik prądu i zadziałanie zaworu bezpieczeństwa, odcinającego dopływ gazu do palnika.
  • Całkowite spalanie gazu ziemnego to proces spalania z dostarczeniem dostatecznej ilości tlenu do  komory spalania, podczas którego produktami spalania są dwutlenek węgla i woda. CH4 + 2O2 → CO2 + 2H2O
  • Półspalanie gazu ziemnego to proces spalania, przy ograniczonym dostępie tlenu do komory spalania, podczas którego produktami spalania są tlenek węgla i woda. 2CH4 + 3O2 → 2CO + 4H2O
  • Spalanie niecałkowite gazu ziemnego to proces spalania, przy bardzo ograniczonym dostępie tlenu do komory spalania, podczas którego produktami spalania są węgiel w postaci sadzy i woda. CH4 + O2 → C + 2H2O
  • Podstawowym zastosowaniem sprężarek jest: podniesienie ciśnienia czynnika gazowego, zwiększenie gęstości tego czynnika, podniesienie ciśnienia czynnika, wymuszenie przepływu, podwyższenie temperatury czynnika gazowego, wywołanie dodatniego efektu Joule’a-Thomsona.
  • Ze względu na stosunek sprężania sprężarki dzieli się na: wentylatory dla π < 1,1 (przyrost ciśnienia nie przekraczający 10 kPa), dmuchawy dla 1,1 < π < 2, kompresory dla π > 2.
  • Powietrze atmosferyczne jest mieszaniną gazów o następującym składzie: tlen O2-21 %, azot N2-78 %, gazy szlachetne (argon, neon, hel i inne) i dwutlenek węgla CO2  – 1 %.
  • Przegrzanie czynnika chłodniczego jest to wartość określająca różnicę pomiędzy temperaturą par nasyconych przy danym ciśnieniu oraz temperaturą rzeczywistą pary czynnika chłodniczego opuszczającego parownik w punkcie pomiaru ciśnienia. Wartość przegrzania czynnika chłodniczego określa się w stopniach Kelwina lub Celsjusza.

    Jakie są przyczyny przegrzania czynnika chłodniczego?

    • Zbyt mała ilość czynnika
    • Nieprawidłowo doprany element rozprężny
    • Za niska temperatura skraplania
  • Aby obliczyć wartość przegrzania, należy zmierzyć ciśnienie na ssaniu układu oraz za pomocą tablicy „ciśnienie/temperatura” odczytać jaka jest wartość temperatury par nasyconych (można to wykonać manometrem elektronicznym który sam wskaże nam taką wartość). Następnie, przy pomocy termometru mierzymy rzeczywistą temperaturę, jaka panuje w układzie (powinna być wyższa od temperatury par nasyconych). Posiadając obie wartości odejmujemy je od siebie (od temperatury rzeczywistej odejmujemy temperaturę par nasyconych). Otrzymana wartość to przegrzanie par czynnika chłodniczego.
  • To wartość 4-9 K.
  • Dochłodzenie jest to różnica pomiędzy temperaturą nasycenia cieczy przy danym ciśnieniu oraz temperaturą rzeczywistą czynnika opuszczającego skraplacz w punkcie pomiaru ciśnienia.
  • Jakie mogą być przyczyny zbyt wysokiego przegrzania:
  • Przyczynami zbyt wysokiego przegrzania mogą być:
    • przewymiarowany parownik,
    • za mała ilość czynnika w układzie chłodniczym,
    • źle ustawiona wartość na elemencie rozprężnym,
    • źle dobrany element rozprężny,
    • wilgoć lub brud, blokujące przepływ przez element rozprężny,
    • niewłaściwie ulokowany czujnik temperatury elementu rozprężnego,
    • zbyt niska temperatura skraplania.
  • Przyczynami zbyt niskiego przegrzania mogą być:
    • zbyt mały parownik,
    • źle ustawiona wartość na elemencie rozprężnym,
    • źle dobrany element rozprężny,
    • niewłaściwy przepływ powietrza przez parownik (za mały odbiór ciepła),
    • niewłaściwa dystrybucja czynnika chłodniczego w parowniku,
    • zbyt małe obciążenie cieplne parownika,
    • zalodzony parownik.
  • Przyczynami zbyt niskiego dochłodzenia mogą być:
    • zbyt mała ilość czynnika w układzie chłodniczym,
    • zbyt mała sprężarka,
    • zablokowany przepływ czynnika przez filtr, element rozprężny lub inny element układu,
    • zbyt małe natężenie przepływu powietrza przez skraplacz.
  • Przyczynami zbyt wysokiego dochłodzenia mogą być:
    • przewymiarowany skraplacz,
    • przewymiarowana sprężarka,
    • zbyt duża ilość czynnika w układzie chłodniczym.
  • W sprężarce śrubowej sprężanie gazu jest spowodowane zmniejszaniem się przestrzeni pomiędzy pracującymi śrubami od otworów ssawnych do otworów tłocznych.
  • Sprężarka membranowa to pompa wyporowa, w której organem roboczym jest gumowa, plastikowa membrana, poruszana za pomocą dźwigni, cyklicznie wtłaczanego sprężonego powietrza lub cieczy.
  • Sprężarka spiralna (nazywana również sprężarką mimośrodową), to typ sprężarki wyporowej, w której sprężanie odbywa się dzięki współpracy dwóch spirali. Jedna spirala jest nieruchoma, podczas gdy druga porusza się ruchem mimośrodowym, nie obracając się, dzięki czemu przestrzeń między spiralami zmniejsza się od otworu ssawnego do otworu tłocznego.
  • Zazębiające się tłoki, tworzą zamknięte przestrzenie, które przemieszczając się od części ssawnej, do tłocznej sprężarki, zmniejszają swoją objętość, powodując sprężanie gazu.
  • Łopatki są osadzone w wirniku, który jest umiejscowiony mimośrodowo wewnątrz korpusu pompy. Łopatki są rozpierane w kierunku korpusu, za pomocą sprężyn. W czasie obrotu wirnika, łopatki zagarniają ciecz z komory ssawnej do przestrzeni międzyłopatkowej przenosząc ją do komory tłocznej pompy.
  • Sprężarka promieniowa to sprężarka, w której przepływ gazu przez wirnik jest promieniowy. Gaz, wpływając przez króciec ssawny, napotyka kierownicę wstępną, której zadaniem jest wstępne zawirowanie gazu. Łopatkowy wirnik przyspiesza gaz, który po jego opuszczeniu napotyka kierownicę zawirnikową, w której jest korygowany kierunek przepływu gazu oraz energia kinetyczna, częściowo zamieniana na energię potencjalną. Gaz opuszcza sprężarkę przez spiralny dyfuzor.
  • Sprężarka osiowa to sprężarka, w której przepływ gazu jest osiowy. Gaz, wpływając przez króciec ssawny, napotyka kierownicę wstępną, której zadaniem jest wstępne zawirowanie gazu lub likwidacja szkodliwego zawirowania powstałego w króćcu ssawnym. Łopatkowy wirnik przyspiesza gaz, który po jego opuszczeniu, napotyka kierownicę zawirnikową, w której jest korygowany kierunek przepływu gazu oraz energia kinetyczna jest częściowa zamieniana na energię potencjalną. Gaz opuszcza sprężarkę przez dyfuzor.
  • Ze względu na stosunek sprężania sprężarki dzieli się na: wentylatory dla  < 1,1 (przyrost ciśnienia nie przekraczający 10 kPa), dmuchawy dla 1,1 < < 2, kompresory dla  > 2.
  • Ze względu na cechy konstrukcyjne, wentylatory dzielimy na osiowe i promieniowe.
  • Musi obowiązkowo, posiadać świadectwa kwalifikacyjne grupy G1 oraz G2. Dodatkowo gdy urządzenia klimatyzacji posiadają alternatywny czynnik w postaci propanu czy tez izobutanu niezbędna jest nam również grupa G3.
  • Musi obowiązkowo, posiadać świadectwo kwalifikacyjne grupy G2 oraz G3. Gdy urządzenie nie jest zasilane z baterii tylko po przez wpięcie do instalacji elektrycznej, niezbędna jest również grupa G1. Należy nadmienić, iż każda ingerencja w instalacje gazową wymaga również protokołu pomiaru z próby szczelności wykonanego i zatwierdzonego przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia energetyczne z grupy G3 E i D.

Przykładowe pytania i odpowiedzi ŚSEP G2

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Najczęściej zadawane pytania – kurs ciepłowniczy G2

  • Użytkownik może obsługiwać urządzenie energetyczne, zakwalifikowane do grupy G2, bez świadectwa kwalifikacyjnego, jeśli moc urządzenia nie przekracza 50 kW.
  • Instalator, wykonujący usługę w rozumieniu Kodeksu Cywilnego, niezależnie od mocy urządzenia, zawsze musi posiadać świadectwo kwalifikacyjne.
  • Skala Celsjusza jest wyznaczona przez punkt krzepnięcia wody (0oC) oraz punkt wrzenia wody (100oC).
  • 0 oK to – 273,15 oC.
  • Termopara to dwa druty wykonane z różnych materiałów, zgrzane ze sobą na jednym końcu. To złącze jest umieszczane w miejscu pomiaru, drugie jest utrzymywane w stałej temperaturze odniesienia (np. mieszanina wody z lodem). Pod wpływem różnicy temperatur między złączami (pomiarowym i odniesienia) powstaje różnica potencjałów (siła elektromotoryczna), zwana w tym przypadku siłą termoelektryczną, proporcjonalną do różnicy temperatur.
  • Pirometr działa w oparciu o analizę promieniowania cieplnego, emitowanego przez badane ciała. Wszystkie ciała o temperaturze wyższej od 0 oK, emitują promieniowanie cieplne o podobnej charakterystyce, zwanej promieniowaniem ciała doskonale czarnego. Proste pirometry mierzą ilość energii emitowanej, poprzez pomiar temperatury elementu, na który pada promieniowanie.
  • Kamera termowizyjna to urządzenie działające w oparciu o detekcję energii fal elektromagnetycznych w zakresie od 7 do 14 µm (tzw. daleka podczerwień). Kamera rejestruje promieniowanie podczerwone, wypromieniowane z badanego celu. Promieniowanie to przechodzi przez soczewkę i skupia się na detektorze kamery, tak samo jak promieniowanie widzialne na kliszy aparatu fotograficznego.
  • p = Fn / S
  • Podstawową jednostką ciśnienia, w układzie SI jest 1 Pa (paskal), 1Pa = 1N / m2 Zapamiętaj:
    • Jednostka ciśnienia w układzie SI to Pa (paskal)
  • Ciśnienie atmosferyczne na poziomie morza wynosi przeciętnie 1013,25 hPa.
  • Jest to szczelnie zamknięta metalowa puszka membranowa, w której panuje obniżone ciśnienie. Objętość puszki zmienia się, gdy dochodzi do zmiany ciśnienia. Gdy ono spada – puszka rozszerza się. Jeśli dochodzi do wzrostu ciśnienia – następuje kurczenie się puszki.
  • Jeden koniec rurki jest zamocowany do obudowy i przez niego doprowadza się do rurki ciśnienie. Drugi, zamknięty koniec rurki, jest  połączony z układem wskazującym ciśnienie wykonanym zazwyczaj jako układ przekładni. Zmiana wygięcia powoduje zmianę położenia zamkniętego końca połączonego ze wskazówką.
  • Do jednej strony puszki membranowej instaluje się ustrój pomiarowy, druga strona jest wystawiona na działanie mierzonego ciśnienia. W zależności od zakresu ciśnień, stosujemy membrany płaskie (niskie ciśnienia),  membrany sfalowane (wyższe ciśnienia) oraz mieszki sprężyste (bardzo wysokie ciśnienia).
  • Ze względu na zastosowane paliwo kotły dzielimy na opalane: paliwem stałym (węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks, drewno), paliwem ciekłym (olej opalowy), paliwem gazowym (gaz ziemny, LPG).
  • Powietrze niezbędne do prawidłowej pracy kotła, jest pobierane z miejsca zainstalowania, czyli z pomieszczenia, w którym zainstalowano kocioł.
  • Nie, kocioł z zamkniętą komora spalania, można zainstalować w małym pomieszczeniu, ponieważ powietrze do procesu spalania, jest doprowadzone z zewnątrz.
  • Pomieszczenie takie musi mieć wysokość co najmniej 2,2 m i kubaturę nie mniejszą niż 8 m3.
  • Temperatura spalin w kotłach kompensacyjnych wynosi 45-60°C.
  • Niska temperatura spalin powoduje kondensację spalin w kominie, co wymaga zastosowania wentylatora do odprowadzenia spalin, a sama wilgoć powoduje niszczenie kominów murowanych i korozję kominów stalowych.
  • Objawy I stopnia oparzenia to: zaczerwienienie skóry (rumień), obrzęk i uczucie pieczenia.
  • Objawy II stopnia oparzenia to: pęcherze z żółtawym płynem surowiczym oraz  towarzyszący temu ostry ból.
  • To stopień niebolesny, cechujący się martwicą całej grubości skóry, a także uszkodzeniem tkanek położonych głębiej (mięśnie, ścięgna). Skrajną postacią oparzenia jest zwęglenie tkanek.
  • Miejsce poparzenia należy schładzać przez co najmniej 15 minut.
  • Prąd o małym natężeniu (rzędu mikroamperów) płynie pomiędzy elektrodą (jonizacyjną) a palnikiem, w obecności płomienia. Płomień powoduje wzrost temperatury gazów, co oznacza zwiększenie energii kinetycznej cząsteczek gazu. Prowadzi to do powstania jonów przewodzących prąd elektryczny. W wyniku różnicy potencjałów, w zjonizowanym za pomocą płomienia gazie, pomiędzy elektrodą jonizacyjną a masą urządzenia zaczyna płynąć prąd. Brak płomienia powoduje brak przepływu prądu i odcięcie dopływu gazu.
  • Bimetal składa się z dwóch sprasowanych metali o różnej rozszerzalności cieplnej. Pod wpływem płomienia, następuje odkształcenie układu blaszek, powodując uruchomienie zaworu gazowego. Brak płomienia skutkuje odkształceniem bimetalu w drugą stronę, zamykając zawór.
  • Płomień dyżurny stale ogrzewa termoparę, powodując powstanie napięcia i przepływ prądu w obwodzie kontrolnym. Brak płomienia powoduje zanik prądu i zadziałanie zaworu bezpieczeństwa, odcinającego dopływ gazu do palnika.
  • Całkowite spalanie gazu ziemnego to proces spalania z dostarczeniem dostatecznej ilości tlenu do  komory spalania, podczas którego produktami spalania są dwutlenek węgla i woda. CH4 + 2O2 → CO2 + 2H2O
  • Półspalanie gazu ziemnego to proces spalania, przy ograniczonym dostępie tlenu do komory spalania, podczas którego produktami spalania są tlenek węgla i woda. 2CH4 + 3O2 → 2CO + 4H2O
  • Spalanie niecałkowite gazu ziemnego to proces spalania, przy bardzo ograniczonym dostępie tlenu do komory spalania, podczas którego produktami spalania są węgiel w postaci sadzy i woda. CH4 + O2 → C + 2H2O
  • Podstawowym zastosowaniem sprężarek jest: podniesienie ciśnienia czynnika gazowego, zwiększenie gęstości tego czynnika, podniesienie ciśnienia czynnika, wymuszenie przepływu, podwyższenie temperatury czynnika gazowego, wywołanie dodatniego efektu Joule’a-Thomsona.
  • Ze względu na stosunek sprężania sprężarki dzieli się na: wentylatory dla π < 1,1 (przyrost ciśnienia nie przekraczający 10 kPa), dmuchawy dla 1,1 < π < 2, kompresory dla π > 2.
  • Powietrze atmosferyczne jest mieszaniną gazów o następującym składzie: tlen O2-21 %, azot N2-78 %, gazy szlachetne (argon, neon, hel i inne) i dwutlenek węgla CO2  – 1 %.
  • Przegrzanie czynnika chłodniczego jest to wartość określająca różnicę pomiędzy temperaturą par nasyconych przy danym ciśnieniu oraz temperaturą rzeczywistą pary czynnika chłodniczego opuszczającego parownik w punkcie pomiaru ciśnienia. Wartość przegrzania czynnika chłodniczego określa się w stopniach Kelwina lub Celsjusza.

    Jakie są przyczyny przegrzania czynnika chłodniczego?

    • Zbyt mała ilość czynnika
    • Nieprawidłowo doprany element rozprężny
    • Za niska temperatura skraplania
  • Aby obliczyć wartość przegrzania, należy zmierzyć ciśnienie na ssaniu układu oraz za pomocą tablicy „ciśnienie/temperatura” odczytać jaka jest wartość temperatury par nasyconych (można to wykonać manometrem elektronicznym który sam wskaże nam taką wartość). Następnie, przy pomocy termometru mierzymy rzeczywistą temperaturę, jaka panuje w układzie (powinna być wyższa od temperatury par nasyconych). Posiadając obie wartości odejmujemy je od siebie (od temperatury rzeczywistej odejmujemy temperaturę par nasyconych). Otrzymana wartość to przegrzanie par czynnika chłodniczego.
  • To wartość 4-9 K.
  • Dochłodzenie jest to różnica pomiędzy temperaturą nasycenia cieczy przy danym ciśnieniu oraz temperaturą rzeczywistą czynnika opuszczającego skraplacz w punkcie pomiaru ciśnienia.
  • Jakie mogą być przyczyny zbyt wysokiego przegrzania:
  • Przyczynami zbyt wysokiego przegrzania mogą być:
    • przewymiarowany parownik,
    • za mała ilość czynnika w układzie chłodniczym,
    • źle ustawiona wartość na elemencie rozprężnym,
    • źle dobrany element rozprężny,
    • wilgoć lub brud, blokujące przepływ przez element rozprężny,
    • niewłaściwie ulokowany czujnik temperatury elementu rozprężnego,
    • zbyt niska temperatura skraplania.
  • Przyczynami zbyt niskiego przegrzania mogą być:
    • zbyt mały parownik,
    • źle ustawiona wartość na elemencie rozprężnym,
    • źle dobrany element rozprężny,
    • niewłaściwy przepływ powietrza przez parownik (za mały odbiór ciepła),
    • niewłaściwa dystrybucja czynnika chłodniczego w parowniku,
    • zbyt małe obciążenie cieplne parownika,
    • zalodzony parownik.
  • Przyczynami zbyt niskiego dochłodzenia mogą być:
    • zbyt mała ilość czynnika w układzie chłodniczym,
    • zbyt mała sprężarka,
    • zablokowany przepływ czynnika przez filtr, element rozprężny lub inny element układu,
    • zbyt małe natężenie przepływu powietrza przez skraplacz.
  • Przyczynami zbyt wysokiego dochłodzenia mogą być:
    • przewymiarowany skraplacz,
    • przewymiarowana sprężarka,
    • zbyt duża ilość czynnika w układzie chłodniczym.
  • W sprężarce śrubowej sprężanie gazu jest spowodowane zmniejszaniem się przestrzeni pomiędzy pracującymi śrubami od otworów ssawnych do otworów tłocznych.
  • Sprężarka membranowa to pompa wyporowa, w której organem roboczym jest gumowa, plastikowa membrana, poruszana za pomocą dźwigni, cyklicznie wtłaczanego sprężonego powietrza lub cieczy.
  • Sprężarka spiralna (nazywana również sprężarką mimośrodową), to typ sprężarki wyporowej, w której sprężanie odbywa się dzięki współpracy dwóch spirali. Jedna spirala jest nieruchoma, podczas gdy druga porusza się ruchem mimośrodowym, nie obracając się, dzięki czemu przestrzeń między spiralami zmniejsza się od otworu ssawnego do otworu tłocznego.
  • Zazębiające się tłoki, tworzą zamknięte przestrzenie, które przemieszczając się od części ssawnej, do tłocznej sprężarki, zmniejszają swoją objętość, powodując sprężanie gazu.
  • Łopatki są osadzone w wirniku, który jest umiejscowiony mimośrodowo wewnątrz korpusu pompy. Łopatki są rozpierane w kierunku korpusu, za pomocą sprężyn. W czasie obrotu wirnika, łopatki zagarniają ciecz z komory ssawnej do przestrzeni międzyłopatkowej przenosząc ją do komory tłocznej pompy.
  • Sprężarka promieniowa to sprężarka, w której przepływ gazu przez wirnik jest promieniowy. Gaz, wpływając przez króciec ssawny, napotyka kierownicę wstępną, której zadaniem jest wstępne zawirowanie gazu. Łopatkowy wirnik przyspiesza gaz, który po jego opuszczeniu napotyka kierownicę zawirnikową, w której jest korygowany kierunek przepływu gazu oraz energia kinetyczna, częściowo zamieniana na energię potencjalną. Gaz opuszcza sprężarkę przez spiralny dyfuzor.
  • Sprężarka osiowa to sprężarka, w której przepływ gazu jest osiowy. Gaz, wpływając przez króciec ssawny, napotyka kierownicę wstępną, której zadaniem jest wstępne zawirowanie gazu lub likwidacja szkodliwego zawirowania powstałego w króćcu ssawnym. Łopatkowy wirnik przyspiesza gaz, który po jego opuszczeniu, napotyka kierownicę zawirnikową, w której jest korygowany kierunek przepływu gazu oraz energia kinetyczna jest częściowa zamieniana na energię potencjalną. Gaz opuszcza sprężarkę przez dyfuzor.
  • Ze względu na stosunek sprężania sprężarki dzieli się na: wentylatory dla  < 1,1 (przyrost ciśnienia nie przekraczający 10 kPa), dmuchawy dla 1,1 < < 2, kompresory dla  > 2.
  • Ze względu na cechy konstrukcyjne, wentylatory dzielimy na osiowe i promieniowe.
  • Musi obowiązkowo, posiadać świadectwa kwalifikacyjne grupy G1 oraz G2. Dodatkowo gdy urządzenia klimatyzacji posiadają alternatywny czynnik w postaci propanu czy tez izobutanu niezbędna jest nam również grupa G3.
  • Musi obowiązkowo, posiadać świadectwo kwalifikacyjne grupy G2 oraz G3. Gdy urządzenie nie jest zasilane z baterii tylko po przez wpięcie do instalacji elektrycznej, niezbędna jest również grupa G1. Należy nadmienić, iż każda ingerencja w instalacje gazową wymaga również protokołu pomiaru z próby szczelności wykonanego i zatwierdzonego przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia energetyczne z grupy G3 E i D.
Otagowano